Babasıyla birlikte yeşil sahada topa vururken çekildiği bir çocukluk fotoğrafını paylaşıp, duygularını satırlara döken Selin Denizli Burnaz, "Nefes almak, yemek yemek, uyumak gibiydi bize Altay maçı izlemek. Altay'ı desteklemek diye bir şey olmadı hiç. Bir çocuğun; okul bahçesi, doğumgünü partisi, tatil fotoğraflarından fazla Altay antrenman sahası, kulüp binası, tesis lokantasında çekilmiş resimleri varsa eğer, o takımın taraftarı olamazsın. O takım ailendir çünkü" ifadelerini kullandı.
"Her takımın taraftarı olduk biz, en çok babamın elbet" diyen Selin Denizli, "Ama her lig sonu benim evin kanepesinde tepinerek, kumandaların havada uçuştuğu, babamın kızgın üzüntülü, 'Gidiyorum ben ya' deyip evden gidişleriyle, yani Altay ile gelirdi. Biz hiç Altaylı olmadık, biz böyle doğduk. Babam Altay'ı çalıştırmaya gitmedi bugün. O, ondan hiç gitmemişti ki. Yine Büyük Mustafa'ydı bu sabah, Mustafa Denizli değil. Kardeşimle kapıdan yolcularken onu, ilk defa çalışmaya değil kendi evine göndermenin garip, duygusal, aşırı ama çok gerçek, heyecanımsı hali çöktü üstümüze. Parasına bile dokunamayacağı kadar duygusu baskın bir kavuşma anı. Ona büyük denilen yerde, ben çocuk, kardeşim bebekti bu sabah. Biz Büyük Altaylı'yız. Evimizdeyiz" yorumu yaptı.