27 Mart Dünya Tiyatro Günü’ne özel açıklamalarda bulunan Tiyatro yönetmeni ve İstanbul Gelişim Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dr. Öğr. Üyesi Önder Paker, “Tiyatronun Coşkusunu Kaybetmeden” başlıklı bir mesaj yayınladı.
“Bir yıldır sahneler karanlık, perdeler kapalı, salonlar boş, alkış sesleri yerini sonsuzlukta süren bir sessizliğe bırakmış” diyerek sözlerine başlayan Dr. Önder Paker, “İnsanoğlunun binlerce yıl bir araya gelme, anlatma, canlandırma, paylaşma içgüdüsüyle başlamış ve uygarlıkların insanlaşma seviyesini belirlemiş tiyatrolar, virüs salgını nedeniyle kapalı. Aynı zaman diliminde ve aynı mekânda oyuncuyu ve seyirciyi bir araya getiren canlı bir performans olan tiyatro, virüs salgını ile kapılarını kapatmak zorunda kaldı” diye konuştu.
Dr. Paker, şöyle devam etti:
“Bir yıldır, tiyatro sanatçıları, oyuncusuyla, yönetmeniyle, dekor kostümcüsüyle, ışıkçısı, efektçisi ile çalışamıyor, sanatıyla yaşamını bir araya getiren o coşkulu eylemi yapamıyor. İnsanlığın yaşamından sanatı çıkarmak mümkün müdür? Kapalı kaldığı evlerde iletişim araçlarıyla müzik dinlenmese, sanal resim heykel galerileri gezilemese, sinema filmleri olmasa bunca zaman bu yalnızlaştıran tedbirlere dayanabilir miydik? Ya tiyatro nasıl olacak? Dünyanın bütün ülkelerinde tiyatro toplulukları kaydedilen oyun görüntüleriyle veya kısmen canlı yayınlarla seyircilerine ulaşma yolları arıyor. Bu dijital aktarımlar Ne derece tiyatro sayılabilir? Canlı performansı sahnede izlemenin anlık reaksiyonların ve en önemlisi seyircinin beraber izleme etkisinin yerini tutacak bir teknik henüz gelişmedi. Üç boyutlu görüntüler için geliştirilen Hologram tekniği ile ne kadar gerçekçi yapılırsa yapılsın, oyuncunun sahnede sesini, tenini ve terini, anlık rol sihirini görmenin yerini ne tutabilir? Ara tedbirler, yarısı boş salonlarda oyun ve seyirciyi bir araya getirme çabaları sürüyor ama salgın bitmeden, hastalanma tehlikesi ve tedirginlik tiyatro sanatını olumsuz etkilemeye devam ediyor.”
“SALGIN SHAKESPEARE’İN TANINMASINI SAĞLAMIŞTI”
Umutsuz olunmaması gerektiği dile getiren Dr. Önder Paker, “1580’lerin sonunda Londra’da yaşanan büyük veba salgını, tiyatroların kapanmasına neden olmuş ve Shakespeare’in tanınmasını sağlamıştı. Günümüzde yaşadığımız Covid-19 salgını da belki teknik açıdan tiyatro sanatına yepyeni özellikler katabilir” diyerek sözlerini sonlandırdı.
